L'Internationale |
InternacionaljaPërkthyes: Sotir Caci |
| Debout ! les damnés de la terre !
Debout ! les forçats de la faim ! La raison tonne en son cratère : C’est l’éruption de la fin. Du passé faisons table rase, Foule esclave, debout ! debout ! Le monde va changer de base : Nous ne sommes rien, soyons tout ! |
Ngrehuni ju o të munduar,
Ju t’urët skllevër anembanë! Na buçet gjaku i turbulluar, S’duam padronë dhe tiranë. Botën mizore ne do ta shkallmojmë Që nga themelet dhe pastaj Për veten tonë do të ndërtojmë Botën e re në vend të saj. |
| C’est la lutte finale :
Groupons-nous, et demain, L’Internationale Sera le genre humain (2 x) |
Është lufta finale
Vendimtare mbi dhè Internacionale Do jetë bot’ e re. (2 x) |
| Il n’est pas de sauveurs suprêmes :
Ni Dieu, ni César, ni tribun, Producteurs, sauvons-nous nous-mêmes ! Décrétons le salut commun ! Pour que le voleur rende gorge, Pour tirer l’esprit du cachot, Soufflons nous-mêmes notre forge, Battons le fer quand il est chaud ! |
Nga zot e mret s’duam shpëtimin
As nga heronjtë kordhëtar, Me duart tona ne çlirimin Do ta fitojm’ o proletarë. Nga zgjedha shpejt që të shpëtojmë E kapitalit gjakatar, Ngrini çekanin të qëllojmë Sa gjindet hekuri në zjarr! |
| L’État comprime et la loi triche ;
L’Impôt saigne le malheureux ; Nul devoir ne s’impose au riche ; Le droit du pauvre est un mot creux. C’est assez languir en tutelle, L’Égalité veut d’autres lois ; « Pas de droits sans devoirs, dit-elle « Égaux, pas de devoirs sans droits ! » |
Ligja na rren e na shtyp Shteti.
Taksa të varfërin dërmon, Asnjë e drejtë atij s’i mbeti, I pasuri kudo sundon. Mjaft me këto ligje të ndyra, Se barazia ndryshe do: Nuk ka të drejta pa detyra, Detyra pa të drejta, – jo! |
| Hideux dans leur apothéose,
Les rois de la mine et du rail Ont-ils jamais fait autre chose Que dévaliser le travail ? Dans les coffres-forts de la bande Ce qu’il a créé s’est fondu En décrétant qu’on le lui rende Le peuple ne veut que son dû. |
Të hekurudhës, minierës
Mbretërit, përbindësha-shëmtim, Grabisin gjakun tuaj o njerëz Të punës, nxjerrin përfitim. Frutet e punës i rrëmbejnë, Ari si lumë n’arkë u shkon. Kur dekreton që t’ja këthejnë, Populli merr çfarë i takon! |
| Les Rois nous soûlaient de fumées,
Paix entre nous, guerre aux tyrans ! Appliquons la grève aux armées, Crosse en l’air, et rompons les rangs ! S’ils s’obstinent, ces cannibales, À faire de nous des héros, Ils sauront bientôt que nos balles Sont pour nos propres généraux. |
Mbretërit na dehnin thumb e trokë.
Luftë tiranëve kudo! Grevë në ushtëri, o shokë, Ngri qytën lart, paqe kërko! Po qe se këta kanibalë Na detyrojnë për luftim, Mbi vetë tanët gjeneralë Le të qëllojmë pa ngurim! |
| Ouvriers, paysans, nous sommes
Le grand parti des travailleurs ; La terre n’appartient qu’aux hommes, L’oisif ira loger ailleurs. Combien de nos chairs se repaissent ! Mais, si les corbeaux, les vautours, Un de ces matins, disparaissent, Le soleil brillera toujours ! |
Ndërkombëtare, o shok’, ne jemi
Ushtri e madhe e punës ne, Në dorë botën do ta kemi Për parazitë s’ka vend mbi dhè. Dhe kur rrufeja do të bjerë Mbi çdo gjakpirës dhe xhelat Pa rreshtur dielli do t’i shtjerë Mbi neve rrezet që nga lart. |
Kjo faqe është redaktuar për herë te fundit më: 2023-01-22